من و رضا و آیدین

.

دوره نوجوانی است و رفاقت‌هایش. مدرسه، کوچه، محله و … اصلاً بیشترین خاطرات ما از همین دوران نوجوانی است.
«من و رضا و آیدین» داستان یک رفاقت دو نفره است. اما چطور من، رضا و آیدین یک داستان دو نفره است؟ رضا یک پسر حاجیِ پولدار است که در یکی از مدارس شمال شهر درس می‌خواند. باهوش است و بیشتر از سن و سالش می‌فهمد. یکبار که او همراه پدرش برای سرکشی به باغ ساوه می‌رود با اسماعیل دوست می‌شود و این دوستی آغاز ماجراهای اسماعیل، رضا و آیدین است. در این داستان نویسنده بیشتر از همه به زندگی رضا می‌پردازد، رضا که در نیمه‌های داستان معلوم می‌شود دو اسم دارد و نام دیگرش آیدین است. آیدین سخت بیمار است، او سرطان خون دارد، اما به‌خاطر سرسختی و اعتماد به نفس بالا از این موضوع احساس ضعف نمی‌کند و به روی خودش نمی‌آورد.