اسمت چیه تربچه

این قصه را به مردی تقدیم می‌کنم که استاد همه‌ی نویسنده‌هاست:

گابریل گارسیا مارکز

معلم ما خیلی درس انشا را دوست دارد. برای همین، برخلاف بعضی کلاس‌ها که اصلا انشا ندارند، برای ما هفته‌ای

دو جلسه انشا گذاشته؛ چون خودش، هم معلم انشاست، هم معلم تعلیمات اجتماعی. می‌گوید:«انشا، خودش تعلیمات اجتماعیه.»

حالا من فردا باید انشا بخوانم؛ ولی نمی‌توانم پیداش کنم.

پدربزرگ می‌گوید:«پدر بزرگ من، یه روز که داشته باغشو آبیاری می‌کرده، یکی از اون‌یکی‌ها رو دیده، اما اون یکی مرد نبوده؛ زن بوده.

داشته لب چشمه لب چشمه دستاشو می‌شسته. بعد، از پدربزرگ امون ازمون خواسته و گفته: من با هفت پشت تو کاری نخواهم داشت.

قول شرف می‌دهم…اما بدان و آگاه باش که نفرینت می‌کنم که خودت و همه کسانی که از نسل تو اند، تا هفت پشت شلخته باشند.»

نمی‌دانم والله؛ شاید برای نفرین آن خانم بوده که انشام را پیدا نمی‌کنم.